De kleine geluksmomentjes
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
13 September 2013 | India, Baunsuni
Daar zit ik dan op t dakterras van het YCDA (youth council for development alternatives) kantoor in het stralende zonnetje met een uitzicht waar je u tegen zegt, en weliswaar wifi! Tijd voor de eerste blog uit verweggistan!
De afgelopen week was redelijk wisselend met enorm hectische en drukke tot extreem rustige en 'eenzame' momenten, ik zal beginnen bij het begin.
Toen ik op zaterdag ochtend 7 september in India aankwam was natuurlijk de eerste vraag; where to go? Wie is mijn 'mannetje'? Want al die Indiërs lijken op het eerste gezicht op elkaar.. Na eindeloos rondkijken, heen en weer lopen en zelfs de bordjes met 'mr. Van Zanten' etc afgespeurd te hebben, nog steeds niks gevonden. Totdat ik opeens een man enthousiast naar me zag zwaaien en verrek! Ik herkende hem van de foto's! Thank god voor mijn Facebook-research haha.
Eenmaal aangekomen viel ik meteen met m'n neusje in de zalm aangezien ik s avonds al meteen mee zou gaan naar een echte Indiase bruiloft! Na wat shoppings en een bezoek aan de 'beautysalon' waar er een half uur over gedaan werd om mijn traditionele sari om te wikkelen en te draperen, en mijn haar en make-up gedaan werden (heb me nog nooit zo'n barbie gevoeld..waren we er helemaal klaar voor!
En het was allemaal niet voor niets geweest! Nog nooit heb ik zo veel glitter en glamour op 1 plek gezien. Het was een soort levende bollywood film (Of zoals lor zou zeggen: Een echte bombayfilm!!) waar er een ongeschreven wedstrijd was wie de meeste sieraden en glitters aan kon hebben van allemaal. Al was de bruid natuurlijk niet te overtreffen.. Het was een meeeeega vette ervaring en vooral ook om alle hindische gekke rituelen, en rare muziekjes (heb me zelfs aan een dansje gewaagt) te zien was heel gaaf!
De dag erna heb ik samen met de zoon van de familie een deel van Delhi bekeken en me mentaal voorbereid op de primitieve omstandigheden van de komende 2 weken (die overigens meevielen). Want na een lange dag van reizen en 2 dagen saaiigheid all by myself zit ik nu op het 'kantoor' van het goede doel myboolbuddy in the middle of nowhere. (Ik weet serieus de naam van t dorp niet want de mensen spreken hier geen Engels..)
Ik voel me verschrikkelijk ranzig. Daar loop ik dan, al 5 dagen in het zelfde plakkerige alladin pakkie.. Kan niet wachten tot ik eigenlijk een normale douche en vooral een normale handdoek tref! Want mijn super handige superspeedy handdoekje droogt helaas alleen zichzelf in niet mij superspeedy af.. daarbij komt dat douchen niet erg veel zin heeft aangezien de luchtvochtigheid hier ongeveer 90% is en je dus weer direct weer nat bent..
Maar ach dit boks niet op tegen al het goede.
Je moet beseffen dat je het hier in zulke 'plattelandse' en doorgaans redelijk dode dagen moet hebben van de kleine geluksmomentjes. En die zijn er, je leert alle kleine dingetjes waarderen:
Het moment dat internet besluit om te werken en ik 'opeens' WIFI heb, of wanneer het kleine Indiase mannetje, dan wel veel te vroeg zo om 8 uur, op m'n deur bonkt en vraagt; breakfast? (antwoorden moet je vooral niet proberen want dit is t enige woord dat die kent en anders rent die weg..)
Of wanneer er vuurvliegjes zijn in de nacht en als in de snikhete nacht de energiecentrale ons dorpje weer energie gunt (ze krijgen maar maximaal 8 uur elektriciteit per dag! Hoe sick?!) en de ventilator de druppels van m'n gezichtje afblaast.
Gisteravond heb ik samen met mijn enige 'Engelssprekende vriend' een lied geschreven in de plaatselijke taal; odia voor het project wat echt heel tof was, en vooral erg geestig.. Een van m'n beste geluksmomentjes van de dag!
Al met al heb ik het hier geweldig en ben ik met volle teugen aan het genieten! Vandaag en gister heb ik de 2 scholen bezocht en langs alle klassen geweest. De dankbaarheid van alle kinderen is geweldig en het schoolhoofd dat op random momenten opeens iets begint te schreeuwen omdat die toevallig iets Engels weet is ook redelijk hilarisch.
Dit weekend zijn de laatste voorbereidingen voor de grote openingen van de bibliotheken op de scholen en de leeswedstrijden die ik georganiseerd heb, en maandag en dinsdag zal het gebeuren! Ik mis jullie allemaal natuurlijk heel erg maar het feit dat ik hier zulke gave dingen meemaak doet me dat even vergeten! Liefs lot
De afgelopen week was redelijk wisselend met enorm hectische en drukke tot extreem rustige en 'eenzame' momenten, ik zal beginnen bij het begin.
Toen ik op zaterdag ochtend 7 september in India aankwam was natuurlijk de eerste vraag; where to go? Wie is mijn 'mannetje'? Want al die Indiërs lijken op het eerste gezicht op elkaar.. Na eindeloos rondkijken, heen en weer lopen en zelfs de bordjes met 'mr. Van Zanten' etc afgespeurd te hebben, nog steeds niks gevonden. Totdat ik opeens een man enthousiast naar me zag zwaaien en verrek! Ik herkende hem van de foto's! Thank god voor mijn Facebook-research haha.
Eenmaal aangekomen viel ik meteen met m'n neusje in de zalm aangezien ik s avonds al meteen mee zou gaan naar een echte Indiase bruiloft! Na wat shoppings en een bezoek aan de 'beautysalon' waar er een half uur over gedaan werd om mijn traditionele sari om te wikkelen en te draperen, en mijn haar en make-up gedaan werden (heb me nog nooit zo'n barbie gevoeld..waren we er helemaal klaar voor!
En het was allemaal niet voor niets geweest! Nog nooit heb ik zo veel glitter en glamour op 1 plek gezien. Het was een soort levende bollywood film (Of zoals lor zou zeggen: Een echte bombayfilm!!) waar er een ongeschreven wedstrijd was wie de meeste sieraden en glitters aan kon hebben van allemaal. Al was de bruid natuurlijk niet te overtreffen.. Het was een meeeeega vette ervaring en vooral ook om alle hindische gekke rituelen, en rare muziekjes (heb me zelfs aan een dansje gewaagt) te zien was heel gaaf!
De dag erna heb ik samen met de zoon van de familie een deel van Delhi bekeken en me mentaal voorbereid op de primitieve omstandigheden van de komende 2 weken (die overigens meevielen). Want na een lange dag van reizen en 2 dagen saaiigheid all by myself zit ik nu op het 'kantoor' van het goede doel myboolbuddy in the middle of nowhere. (Ik weet serieus de naam van t dorp niet want de mensen spreken hier geen Engels..)
Ik voel me verschrikkelijk ranzig. Daar loop ik dan, al 5 dagen in het zelfde plakkerige alladin pakkie.. Kan niet wachten tot ik eigenlijk een normale douche en vooral een normale handdoek tref! Want mijn super handige superspeedy handdoekje droogt helaas alleen zichzelf in niet mij superspeedy af.. daarbij komt dat douchen niet erg veel zin heeft aangezien de luchtvochtigheid hier ongeveer 90% is en je dus weer direct weer nat bent..
Maar ach dit boks niet op tegen al het goede.
Je moet beseffen dat je het hier in zulke 'plattelandse' en doorgaans redelijk dode dagen moet hebben van de kleine geluksmomentjes. En die zijn er, je leert alle kleine dingetjes waarderen:
Het moment dat internet besluit om te werken en ik 'opeens' WIFI heb, of wanneer het kleine Indiase mannetje, dan wel veel te vroeg zo om 8 uur, op m'n deur bonkt en vraagt; breakfast? (antwoorden moet je vooral niet proberen want dit is t enige woord dat die kent en anders rent die weg..)
Of wanneer er vuurvliegjes zijn in de nacht en als in de snikhete nacht de energiecentrale ons dorpje weer energie gunt (ze krijgen maar maximaal 8 uur elektriciteit per dag! Hoe sick?!) en de ventilator de druppels van m'n gezichtje afblaast.
Gisteravond heb ik samen met mijn enige 'Engelssprekende vriend' een lied geschreven in de plaatselijke taal; odia voor het project wat echt heel tof was, en vooral erg geestig.. Een van m'n beste geluksmomentjes van de dag!
Al met al heb ik het hier geweldig en ben ik met volle teugen aan het genieten! Vandaag en gister heb ik de 2 scholen bezocht en langs alle klassen geweest. De dankbaarheid van alle kinderen is geweldig en het schoolhoofd dat op random momenten opeens iets begint te schreeuwen omdat die toevallig iets Engels weet is ook redelijk hilarisch.
Dit weekend zijn de laatste voorbereidingen voor de grote openingen van de bibliotheken op de scholen en de leeswedstrijden die ik georganiseerd heb, en maandag en dinsdag zal het gebeuren! Ik mis jullie allemaal natuurlijk heel erg maar het feit dat ik hier zulke gave dingen meemaak doet me dat even vergeten! Liefs lot
-
13 September 2013 - 15:10
Jassie:
Wahhhh super leuk lottie!! Weer op z'n Charly's geschreven, very nice dus!! Ik moet nog steeds lachen om Lor's Bombayfilm hahah. Geniet er nog enorm van en snel weer skypeen!!! -
13 September 2013 - 15:34
Jes:
<3 -
13 September 2013 - 17:48
Thijs Lilien:
Hee Lot,
Klinkt echt super gaaf! Geniet er maar extra van, oh en al dat simpele lijkt nu misschien zwaar, maar je leert het wel heel erg waarderen. Want vaak zijn het wel de meest speciale en bijzondere plekken waar je bent als het zo simpel is. Ervaring die je nooit meer gaat vergeten en misschien ook wel nooit meer mee zal maken! Ben heel jaloers, dus geniet ook maar extra voor mij! Veel liefs, je neef -
13 September 2013 - 17:57
Sophie :
Wat een super leuk verhaaltje charly, ben echt enoorrmm trots op je dat je dit allemaal doet! zondag skypen jeeejj!!! spreek je snel cutie! dikke kus -
14 September 2013 - 15:17
Lolo:
Toppie, Lot! Alleen jammer van dat superspeedy handdoekje, hihi, sorry, miskoopje!
Zoen, Lolo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
