Food, glorious food

Momenteel bevinden we ons midden in de Indische vastperiode; Navtara. Een mooie tijd om weer eens flink te detoxen van al het vette, aan-olie-rijke, extreem zoete voedsel.

Terwijl ik mezelf hier verwen met water en wat fruit, kan ik jullie mooi weer op de hoogte brengen van mijn laatste avonturen.

Mijn eerste trip na terugkomst uit het zuiden was Amritsar; de stad van de tulbanden en de Golden Temple. Amritsar is dé bedevaartplaats voor het 'Sikh' geloof (kenmerken: men knipt nooit het haar af en mannen dragen daarom tulbanden om het haar 'op te rollen', vrouwen dragen een sjaal over het haar en de extreme 'devotes' lopen rond met zwaarden en messen (redelijke hartverzakking toen mijn hoofddoek afzakte en zo'n verschijnsel boos op me kwam afstormen)).

De golden temple is amazing, het draait volledig op vrijwilligers en overal zie je dan ook mensen schoonmaken, en water of voedsel uitdelen aan armen (zelfs ik heb m'n handen uit de mouwen gestoken). Samen met een nieuwe Indiase familie ben ik naar een grensceremonie tussen Pakistan en India geweest, de 'waggaborder'. Een gek maar geweldig en enorm energievol evenement waarbij beide landen al hun dansen, liederen en patriottische kreten uit de kast halen om de buren omver te blazen.

Hierna begon de echte backpackerij en vertrok ik lichtelijk zenuwachtig richting Jaipur, Rajastan. Helemaal voor niets natuurlijk want op dag 1 ontmoette ik Héloïse (Frankrijk) en Nathan (Wales) waarmee ik 's avonds een bezoekje bracht aan de beroemste bollywoodbios, Raj Mandir. Uiteraard was alles in Hindi maar de film was zo cheesy dat alles toch te begrijpen was (Incl de knipoog naar de camera wanneer de held iemand neerslaat), een hilarische ervaring.

Vervolgens vertrok ik met Nathan naar Pushkar, een ware hippiehemel. Een dorpje aan de voet van een berg, gevuld met mensen die niet alleen heel veel 'liefde en vrede' geven maar ook: geweldige cooking classes. Naast skills ontwikkeld te hebben wat betreft het maken van butter paneer masala, parantha en dahl (klinkt erg exotisch, niet?) kregen we ook meteen een update over gekke hindoeïstische taferelen zoals 'half man/vrouwen' (xxy) die met z'n 10en naakt op iemand gaan zitten als deze geen geld geeft na het bedelen. (Dit doen ze gelukkig niet bij toeristen wist hij ons te verzekeren).

Hierna reisden we 'terug in de tijd 'en kwamen we terecht in een hostel in een 800 jaar oud fort, midden in de woestijn van waaruit we op kameelsafari gingen (incl. kamelenrace, GEKKENHUIS) en overnachtten midden in de woestijn onder de sterrenhemel met alleen een slaapzakje. Geluksmoment x100.

De detoxperiode is niet voor niks, Want in de afgelopen weken heb ik mogen genieten van de ene smaaksensatie na de andere. Zo ook in mijn laatste Indiase bestemming Jodhpur, waar ik de held van de maand tegen ben gekomen: 'Omletteman'. Nooit had ik gedacht ooit nog vrijwillig meer dan 1 omelet per dag te eten na in Orissa twee weken lang 'verwent' te zijn met een omelet voor elke maaltijd (=42 omeletten..) maar deze man heeft het tegendeel bewezen. Een man van 70+ die zijn hele leven gegeven heeft voor zijn passie, het maken van de meest goddelijke omeletten op aarde. En ondanks zijn bekendheid staat hij daar nog steeds in hetzelfde krakkemikkig winkeltje 500 omeletten per dag te creëren.. What a man!

Mijn smaak en liefde voor Indiaas eten heeft zich dus na alle bezoekjes door heel India steeds meer ontwikkelt, en hier is dan nu mijn ultieme Indiaas dag-menu:

1. Masala dosa met Indian coffee: airlines hotel, Bangalore
2. Masala Cheese omelette, Omeletteshop, Jodhpur
3. Butterchicken: Pearl palace, Jaipur

Last but not least, heb ik als enorme theeliefhebber uiteraard in élk restaurant/cafe/huis/stalletje waar ik geweest ben de Indiase thee geproefd. Ik kan dan nu ook met volle overtuiging zeggen dat ik de meest vieze (lees: water melk en peper ?!?!) en de meest geweldige thee van India ervaren heb. En deze Masala chaï die je dwingt tot 'meer' is te vinden in de Hill top cafe, Pushkar (een redelijk fancy naam voor iets wat bestaat uit 2 golfplaten, touw, een butagasfles en een pan maar met thee als deze mogen ze het wat mij betreft zelfs hilltop palace noemen..) .

Na al deze delicatessen en heerlijke dagelijkse maaltijden van de Indiase wereld is de tijd rijp, en vertrekken we riching Nepal voor wat heavy metal exercise op de Annapurna mountain, Himalaya.

óf toch niet..

Al leek ik zo verstandig en wijs te worden op deze reis, is het tegendeel bewezen en heb ik rustig m'n vlucht gemist..
Het kost wat centjes maar ach, geld moet rollen en elk nadeel heeft zo z'n voordeel: langer genieten van India en jullie weer helemaal up to date brengen!

Liefs